Strona główna


Liturgia

Obchody Triduum Paschalnego

Obchody Bożego Narodzenia

Obchody Odpustu - Kult św. Barbary

Tydzień Eucharystyczny

Błogosławieństwa rodzinne


Sakramenty

Sakrament Chrztu Świętego

Sakrament Bierzmowania

I Komunia Święta

Sakrament Pokuty i Pojednania

Sakrament Małżeństwa

Kapłaństwo

Sakrament Namaszczenia Chorych
i Komunia Święta dla chorych



Święta i dni szczególne

Święta nakazane

Objawienie Pańskie

Środa popielcowa

Św. Józefa

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Palmowa

Wniebostąpienie Pańskie

Zesłanie Ducha Świętego

Najświętszej Trójcy

Najświętsze
Serce Jezusa

Narodzenie św. Jana Chrzciciela

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wniebowzięcie NMP

Narodzenie NMP

Podwyższenie Krzyża Świętego

Świętych Archaniołów Michała,
Gabriela i Rafała

Wszystkich Świętych

Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata


Polecane

Liturgia na dziś

List pasterski Episkopatu Polski
o szacunku dla ciała zmarłego
i obrzędach pogrzebu
(w przypadku kremacji)

Obchody Odpustowe ku czci Świętej Barbary

4 GRUDNIA UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BARBARY

    - Msze Święte
       8:00; 10:00 i 18:00 SUMA ODPUSTOWA w intencji parafian

    - w niedzielę po odpuście:

    - po Mszach nabożeństwo do świętej Barbary

    - uroczyste nieszpory ku czci świętej Barbary o godz. 16:30

    - koncert odpustowy po nieszporach

    jeżeli 4 grudnia wypadnie w niedzielę Suma Odpustowa
      będzie celebrowana o godz. 11:30


Kult św. Barbary


Żywot świętej

Według legendy św. Barbara była piękną córką bogatego poganina Dioskura z Heliopolis w Bitynii (płn. cz. Azji Mniejszej). Ojciec wysłał ją na naukę do Nikomedii. Tam zetknęła się z chrześcijaństwem. Prowadziła korespondencję z wielkim filozofem i pisarzem Orygenesem z Aleksandrii. Pod jego wpływem przyjęła chrzest i złożyła ślub czystości. Ojciec dowiedziawszy się o tym, pragnąc wydać ją za mąż i złamać opór dziewczyny, uwięził ją w wieży. Jej zdecydowana postawa wywołała w nim wielki gniew. Barbara była głodzona i straszona, żeby wyrzec się wiary. Kiedy to nie poskutkowało, ojciec zaprowadził ją do sędziego i oskarżył. Sędzia rozkazał najpierw Barbarę ubiczować, jednak jej chłosta wydała się jakby muskaniem pawich piór. W nocy miał ją odwiedzić anioł, zaleczyć jej rany i udzielić Komunii św. Potem sędzia kazał Barbarę bić maczugami, przypalać pochodniami, a wreszcie obciąć jej piersi. Chciał ją w takim stanie pognać ulicami miasta, ale wtedy zjawił się anioł i okrył jej ciało białą szatą. Wreszcie sędzia wydał wyrok, by ściąć Barbarę mieczem. Wykonawcą tego wyroku miał się stać ojciec Barbary, Dioskur. Podobno ledwie odłożył miecz, zginął rażony piorunem. Barbara poniosła męczeńską śmierć w Nikomedii (lub Heliopolis) ok. 305 roku.
W wieku VI cesarz Justynian sprowadził relikwie św. Barbary do Konstantynopola. Stąd zabrali je Wenecjanie w 1202 roku do swojego miasta, by je z kolei przekazać miastu Torcello, gdzie się znajdują w kościele Św. Jana Ewangelisty.


Nabożeństwo do św. Barbary

Raz w miesiącu w niedzielę po nieszporach jest odprawiane w naszym kościele nabożeństwo do św. Barbary.
Litania do św. Barbary

... czytaj więcej
Nieszpory odpustowe ku czci św. Barbary

Opracowane według liturgicznej propozycji O. A. Gouze'a ... czytaj dalej