Strona główna


Liturgia

Obchody Triduum Paschalnego

Obchody Bożego Narodzenia

Obchody Odpustu - Kult św. Barbary

Tydzień Eucharystyczny

Błogosławieństwa rodzinne


Sakramenty

Sakrament Chrztu Świętego

Sakrament Bierzmowania

I Komunia Święta

Sakrament Pokuty i Pojednania

Sakrament Małżeństwa

Kapłaństwo

Sakrament Namaszczenia Chorych
i Komunia Święta dla chorych



Święta i dni szczególne

Święta nakazane

Objawienie Pańskie

Środa popielcowa

Św. Józefa

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Palmowa

Wniebostąpienie Pańskie

Zesłanie Ducha Świętego

Najświętszej Trójcy

Najświętsze
Serce Jezusa

Narodzenie św. Jana Chrzciciela

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wniebowzięcie NMP

Narodzenie NMP

Podwyższenie Krzyża Świętego

Świętych Archaniołów Michała,
Gabriela i Rafała

Wszystkich Świętych

Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata


Polecane

Liturgia na dziś

List pasterski Episkopatu Polski
o szacunku dla ciała zmarłego
i obrzędach pogrzebu
(w przypadku kremacji)

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego


      Na dziewięć miesięcy przed Uroczystością Bożego Narodzenia, czyli 25 marca, wgłębiamy się w tajemnicę Zwiastowania Maryi faktu, iż zostanie ona Matką Boga. Niezwykłą scenę zwiastowania w najpełniejszy sposób opisuje ewangelista św. Łukasz (Łk 1,26-38). Oto posłaniec boży; archanioł Gabriel (jego imię oznacza "Bóg jest moją siłą") oznajmuje człowiekowi, w dodatku niewinnej niewieście, iż zostanie "ścieżką", po której na ten świat zstąpi Bóg. Czysto ludzka i zrozumiała wątpliwość Maryi, wyrażona w słowach: "Jakże się to stanie, skoro nie znam męża" (Łk 1, 34) nie pozostaje bez odpowiedzi Stwórcy. Bóg nie żąda od nas rzeczy niemożliwych (to nie szkoła...). Zawsze, ilekroć powierza człowiekowi poważną misję, wspiera go i dodaje sił. Jesteśmy świadkami całkowitego zawierzenia swego losu Bogu i podpożadkowania mu swej drogi życiowej.

W dniu tej uroczystości winniśmy sobie także uświadomić świętość życia poczętego, choć jeszcze nie narodzonego. Choć współczesna cywilizacja śmierci dąży do deprecjonowania tej wartości, powinniśmy powiedzieć stanowcze "Nie", wobec tak godzących w naturę ludzką procederów, jak np. aborcja.

Kościół Katolicki Zwiastowanie Pańskie obchodzi od czasów papieża Grzegorza Wielkiego, a więc od przełomu VI i VII w., choć tę uroczystość zapoczątkowano czcić w Kościele Wschodnim. W Polsce uroczystość Zwiastowania niegdyś nazywano świętem Matki Bożej Wiosennej.

Msze święte w ten dzień:
7:00   18:00


Duchowa Adopcja dziecka poczętego

Co to jest Duchowa Adopcja?

Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka, którego życie w łonie matki jest zagrożone. Trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej: radosnej, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze nasz, 10 razy Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitwy można dołączyć wybrane dodatkowe postanowienia.

Jak powstała Duchowa Adopcja?

Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek Duchowej Adopcji powstał w kościele ojców Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.

Jakie są owoce Duchowej Adopcji?

Duchowa Adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Miłosierdzie Boże, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowne i osobisty dar ( modlitwy, ofiary i postu ), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i daru płodności oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia kontakt z Bogiem. Pomaga odkrywać głęboki sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może stać się czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.