TYDZIEŃ EUCHARYSTYCZNY CZERWIEC 2011
Program Tygodnia Eucharystycznego
czerwiec 2011
...czytaj dalej
Posłannictwo Kościoła: Głoszenie Słowa Bożego światu
Benedykt XVI Adhortacja Apostolska VERBUM DOMINI O Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła [cz. III, 90-92 fragmenty]
Św. Jan podkreśla dobitnie zasadniczy paradoks wiary chrześcijańskiej: z jednej strony mówi, że « Boga nikt nigdy nie widział » W żaden sposób nasza wyobraźnia, pojęcia lub słowa nie mogą opisać lub zmierzyć nieskończonej rzeczywistości Najwyższego. Z drugiej strony stwierdza, że Słowo rzeczywiście « stało się ciałem ». Jednorodzony Syn, wpatrzony w Ojca, objawił Boga, którego « nikt nigdy nie widział ».
Jezus Chrystus jest tym ostatecznym i skutecznym Słowem, które wyszło od Ojca i powróciło do Niego, doskonale wypełniając w świecie Jego wolę. Słowo Boże przekazało nam życie Boże, które przemienia oblicze ziemi, czyniąc wszystko nowe. Jego słowo sprawia, że jesteśmy nie tylko adresatami Objawienia Bożego, ale także jego zwiastunami. On to, wysłany przez Ojca, by wypełnić Jego wolę, przyciąga nas do siebie i włącza w swoje życie i misję. W ten sposób Duch Zmartwychwstałego uzdalnia nasze życie do skutecznego głoszenia Słowa na całym świecie.
Tym, co Kościół głosi światu, jest bowiem Słowo nadziei; człowiek potrzebuje « wielkiej nadziei », by żyć w swojej teraźniejszości, wielkiej nadziei, którą jest « ten Bóg, który ma ludzkie oblicze i umiłował nas aż do końca ».
Dlatego Kościół w swej istocie jest misyjny. Nie możemy zatrzymywać dla siebie słów życia wiecznego, które daje nam Jezus Chrystus, gdy Go spotykamy: one są dla wszystkich, dla każdego człowieka. Każdy człowiek w naszych czasach, czy wie o tym, czy też nie, potrzebuje tego orędzia. Niech Pan wzbudzi w ludziach nowy głód i nowe pragnienie słów Pańskich. My zaś jesteśmy odpowiedzialni za przekazanie tego, co sami dzięki łasce otrzymaliśmy.
Konieczne jest ożywienie w Kościele świadomości misyjnej, obecnej w ludzie Bożym od samych jego początków. Dla pierwszych chrześcijan przepowiadanie misyjne było koniecznością wynikającą z samej natury wiary: Bóg, w którego wierzyli, jest Bogiem wszystkich, jedynym i prawdziwym Bogiem, który się objawił w dziejach Izraela i w końcu w swoim Synu, dając tym samym odpowiedź, której wszyscy ludzie w głębi swego serca oczekują. Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie czuły, że ich wiara nie jest częścią szczególnego obyczaju kulturowego, innego w każdym narodzie, ale należy do sfery prawdy, dotyczącej w równym stopniu wszystkich ludzi. Św. Paweł ukazuje nam swoim życiem sens misji chrześcijańskiej i jej pierwotną powszechność. Pomyślmy o opowiedzianym w Dziejach Apostolskich epizodzie, który miał miejsce na ateńskim Areopagu. Apostoł Narodów nawiązuje dialog z ludźmi różnych kultur, będąc świadomy, że misterium Boga, Nieznanego-Znanego, o którym każdy człowiek ma pewne — chociaż niejasne — pojęcie, rzeczywiście objawiło się w dziejach: « ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając ». Nowość chrześcijańskiego orędzia polega bowiem na tym, że można mówić wszystkim narodom: « On się objawił, On sam. I obecnie droga wiodąca do Niego jest otwarta. Nowość chrześcijańskiego orędzia nie zawiera się w myśli, lecz w fakcie: Bóg się nam objawił ».
