Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym.

DAR MĘSTWA

Dar męstwa dodaje siły, gdy wiemy co zrobić lecz decyzja a wymaga od nas wiele wysiłku, na który nas nie stać. Uzdalnia do przeciwstawienia się pokusom czynienia zła, pozwala odważnie kroczyć drogą Ewangelii, za Jezusem. Skłania człowieka do podejmowania, mimo przeszkód i trudności wielkich rzeczy dla Pana Boga. Choćby to, że się nie zniechęcamy w czynieniu dobra, nie dochodzimy do wniosku, że nie warto robić dobrze, nie warto się starać, że to i tak nic nie da; nie tracimy ducha. Sprawia, że pokonujemy przeciwności pewnie, z siłą. Udziela nam wytrwałości, dopomaga w znoszeniu cierpień. Uzdalnia także do męczeństwa, gdyby trzeba było dać świadectwo wierze. Jest to dar, który daje nam moc odrzucenia propozycji zła, i daje nam odwagę pójścia za propozycją dobra.

DAR UMIEJĘTNOŚCI

Dar Umiejętności pozwala rozeznać wartości: co pochodzi od Boga, co od złego, a co od nas samych. Wspomaga naszą wiedzę i zdolności tak, abyśmy umieli wykorzystać je dla dobra własnego i innych. Uzdalnia do tego, że patrząc na świat, potrafimy odnaleźć Boga. Dar Umiejętności jest odwrotną stroną Daru Mądrości - Dar Mądrości uzdalnia nas do patrzenia na świat poprzez pryzmat Boga, tak jak Bóg patrzy na świat; natomiast dzięki Darowi Umiejętności patrząc na świat odkrywam w nim Boga i ukierunkowuję swe serce ku Bogu. Ten dar sprawia, że potrafimy dostrzec w świecie odblask doskonałości Boga. Dar Umiejętności pozwala odkryć człowiekowi teologiczny sens rzeczy stworzonych. Widząc je jako prawdziwe i realne choć ograniczone przejawy prawdy, piękna, i nieskończonej miłości, którą jest sam Pan Bóg. I człowiek staje wobec świata pełen uwielbienia Boga. A więc chroni ten dar człowieka przed przecenianiem dóbr ziemskich, wiedzy ziemskiej. Prowadzi także człowieka do żalu i pokuty, gdyż daje poznać czym jest odejście od Boga i zwrócenie się ku temu co stworzone.

DAR POBOŻNOŚCI I BOJAŹNI BOŻEJ

Uzdalniają nas do unikania grzechu ze względu na miłość do Boga. Niosą ze sobą najgłębszą cześć dla Bożego Majestatu. Wywołują "lęk" przed grzechem. Człowiek ogarnięty tymi darami będzie unikał grzechu, okazji do grzechu, przekonany, że grzech jest dla niego wielkim nieszczęściem, ponieważ będzie oznaczało to odłączenie się od Boga, zlekceważenie Bożej miłości, zerwanie przyjaźni z Nim. Dary te prowadzą do serdecznego żalu, nawet wtedy, gdy uchybienia nie są ciężkie, wyzwalają gotowość zadośćuczynienia. Im bardziej człowiek w życiu duchowym wzrasta, im bliżej jest Boga, a Bóg niego, tym bardziej widzi swój grzech, swoją niedoskonałość, swoją słabość, i tym bardziej za to żałuje. Z darów tych wyrasta także chęć wynagradzania Bogu za tych, którzy nie oddają Bogu należnej Jemu czci, którzy nie są Bogu posłuszni, którzy czynią zło.